''Azyl'' - Jarosław Grzędowicz

Twórczością Jarosława Grzędowicza zachwycało się wielu członków grup książkowych. Zachęcona takimi pozytywnymi opiniami na temat jego utworów, postanowiłam sięgnąć po jedną z nowości, która trafiła do biblioteki, a był nią zbiór wszystkich opowiadań autora.

Książka ta stanowi zestaw opowiadań pisarza, które tworzył w przeszłości, nawet ponad dwadzieścia lat temu! Wydawnictwu udało się je odnaleźć i wydać w formie zwartej, pięknie oprawionej, choć z kilkoma literówkami, które jednak nie odbierały uroku całości. Wystawianie oceny ogólnej w takim przypadku jest bardzo trudne, ponieważ nie tylko od tego czasu styl autora mógł ulec zmianie i progresowi (sam Grzędowicz wspomina na początku, że niewiele zmieniał w nich przed wydaniem), ale także dlatego, że jedne opowiadania mogą spodobać się bardziej, a inne mniej, natomiast pod uwagę należy brać wszystkie. W związku z tym uznałam, że ocenę wystawię uśredniając wszystkie przyznane osobno.

Moimi ulubionymi stały się te, które wymienię i krótko opiszę dla was w tym akapicie. "Ruleta" podobała mi się, ponieważ przedstawiała ciekawą wizję przyszłości, w której losowość i hazard decydowały o ludzkim losie, a także pozycji społecznej. W pamięci utkwiła mi również "Śmierć szczurołapa", gdyż była odpowiednio krótkim opowiadaniem w odniesieniu do przedstawionej historii (dłuższe czytanie o schodzeniu w kanały i walczeniu z niebezpiecznymi, zmutowanymi szczurami, nawet kunsztownie opisane, mogłoby w końcu znudzić) i zaskakiwało na końcu, zostawiając z dość smutną refleksją. "Rozkaz kochać" dotyczyło miłości, czego łatwo się domyślić, patrząc na tytuł, więc tu zaskoczenia brak, ale jednak wyobrażenie świata, w którym miłość byłaby zaprogramowanym stanem, gwarantującym bezpieczeństwo obdarzonej nią osoby, jest dość przerażający.

Było też kilka opowiadań, które nie przypadły mi do gustu. Do tego grona należała "Twierdza Trzech Studni". Całkowicie mnie znużyła i choć nie była najdłuższym utworem zawartym w zbiorze, to jednak kilka razy musiałam sobie zrobić przerwę podczas jej czytania, bo szybko przestawałam się skupiać na jej treści, a z tego samego powodu pamiętam ją najmniej. "Enter i jesteś martwy" (krótkie opowiadanie nt. skutków komputeryzacji) oraz "Przespać piekło" (dla odmiany najdłuższe w zbiorze, nt. wizji totalitarnej władzy oraz zniewolonych obywateli, umierających na nieuleczalną chorobę, szklicę) miały pewien potencjał, ale nie do końca mi się spodobały. W pierwszym z tych dwóch utworów wymienionych powyżej nie przemówiła do mnie forma przekazu, natomiast drugi był interesujący mniej więcej do połowy. Później straciłam ochotę na jego dalsze czytanie, ponieważ miałam wrażenie, że robi się zbyt rozwlekły i przegadany.

"Azyl" to zarazem ostatnia książka jaką w tym roku przeczytałam i pierwsza autora, z jaką się zetknęłam, ale nie wykluczam, że kiedyś sięgnę po kolejną lekturę spod jego pióra.

Post udostępniony przez @czytelnicze.recenzje Sty 5, 2018 o 8:29 PST

wydawnictwo: Fabryka Słów

data przeczytania: 30.12.2017

ocena: 6/10

 ~*~

źródło okładki: empik.pl